Bosanski Petrovac je grad i središte istoimene općine u sjevero-zapadnom dijelu Bosne i Hercegovine i dio je Unsko- Sanskog kantona, koji ima izuzetno povoljan geoprometni položaj, jer zauzima prostor na pravcu osnovnih koridora Zapadna Evropa- Mediteran- Bliski Istok. Komunikacijski je dobro povezan sa Republikom Hrvatskom, a time i ostalim zemljama Evrope. Najkraći kopneni put prema velikim lukama i značajnim središtima (Split, Šibenik, Zadar, Rijeka), vodi preko Bosanskog Petrovca i Bihaća. Općina se nalazi na 54-tom kilometru puta Bihać-Sarajevo, između planina Osječenice, Klekovače i Grmeča na nadmorskoj visini od 664 m. Općinu okružuju planine Grmeč sa sjevera, sa zapada Risovac i Cava, a sa juga Osječenica. Gorje je bogato šumama, što predstavlja osnovu ekonomskog razvoja općine. Samu visoravan najviše karakteriše kraško tlo. Osim nekoliko neznatnih izvora po podnožju okolnih obronaka na ovoj visoravni nema niti jedne rijeke, čak niti ovećeg potoka.
Ovaj kraj posjeduje izvrsne uvjete za planinski i lovni turizam. Na obroncima planine Grmeč nalaze se tereni za planinarenje, izlete i lov. Na razmeđu dvaju, šumom bogatim planinama Osječenice i Klekovače, smjestio se prevoj Oštrelj. Od davnina poznat kao vazdušna banja i vrijedno klimatsko odmaralište, privlačilo je pažnju znatiželjnika ali i zaljubljenika odmora u prirodi.
Za Bosanski Petrovac značajno je napomenuti proizvodnju ćilima u kućnoj radinosti.
Koordinate: 44º 33`S 16º 22' I
Ukupna dužina granice općine iznosi 144,20 km
Površina: 750 km²
Stanovnštvo : 15 621 (prema popisu iz 1991), 7099 (procjena)
Općinski Načelnik : dr.sc. Mahmut Jukić
Teritorija opštine se prostire preko 3 karakteristične oblasti:
- livade-na nadmorskoj visini 600-700
- prirodni pašnjaci- na nadmorskoj visini između 700-1000 m
- šume- na nadmorskoj visini između 1100-1700 m.
Od ukupne površine, poljoprivredno zemljište pokriva 36,39 %, od čega je 9,778 ha obradivog zemljišta, 7 764 oraničnih površina i 8,532 ha neobradivog zemljišta. Šume pokrivaju 63,61 % i predstavljaju osnovu ekonomskog razvoja opštine Bosanski Petrovac. Šumske površine opštine predstavljaju 25% ukupnih površina u Unsko-Sanskom kantonu. Sve šume i šumska zemljišta u „Bosansko-petrovačkom“ šumsko-gospodarskom području mogu se s obzirom na svoje porjeklo generalno razvrstati:
- Visoke šume-zauzimaju površinu 24.757,00 ha ili 61,94 % ukupne površine šumskog područja
- Izdanačke šume- zauzimaju površinu 10.682,60 ha ili 26,73 %
- Neobrasla šumska zemljišta na površini 4.095,20 ha ili 10,25 %
Samu visoravan najviše karakteriše kraško tlo.
HISTORIJA GRADA
Kao naselje Bosanski Petrovac je postojao i u rimsko doba kao raskrsnica puteva tad najmoćnijeg Rimskog carstva, a Konstantin Porfirogenet ga spominje 1334. godine pod nazivom Pset. Razdoblje rimske dominacije ovdje je potvrđeno nalazima na 15 lokaliteta, što već samo po sebi govori o veoma slabom naseljavanju ovih područja u to vrijeme. Na lokalitetu Bukovača nalaze se tragovi rimske nekropole, gdje je otkrivena kasno-antička grobnica i rimski novac. Još su sačuvani tragovi rimskog života na lokalitetima Cimesa, Vaganca Bjelajskog i kod lokaliteta Vodjenica.
Samo 16 lokaliteta iz perioda srednjeg vijeka govori da je ovo geografski veoma prostrano područje slabo naseljeno i u ovom periodu. Treba spomenuti srednjovjekovni grad Bjelaj (stari toponim Bilaj) koji se nalazi na rubu Bjelajskog (Bilajskog) polja. Prvi put se u dokumentima spominje 945. godine. Srednjovjekovna arhitektura ovog grada je i danas dosta dobro očuvana. Najstarijem jezgru grada pripada moćna okrugla kula visoka oko 16 m i gradsko dvorište s cisternom opasano snažnim bedemom. Pored kule je i glavni ulaz u grad. Od srednjovjekovnih naselja treba spomenuti grad Covku koji se spominje u 15. vijeku. Ruševine ovog grada nalaze se na prvobitnoj prethistorijskoj gradini. Historijski izvori ga spominju kao kraljevski grad u Humskoj župi. Najpoznatiji gospodari Covke bili su plemići Orlovići, koji su ovaj grad održavali sve do njegovog pada pod osmansku vlast 1524. godine. U pisanim dokumentima, naselje koje je bilo na mjestu današnjeg Bosanskog Petrovca spominje se 1334. godine pod nazivom St. Petri de eodem. Historiograf Sisic stavlja na ovo mjesto stari grad Pset u istoimenoj župi, koju spominje još Konstantin VII Porfirogenet u 10. vijeku. Međutim ubikacija Pseta i Psetske župe još do danas je ostalo nerazriješeno, pa se ovaj podatak mora uzeti sa dosta rezerve.
Osmanlije ovo područje osvajaju između 1520. i 1530. godine i tu organiziraju kadiluk Novosel. Bosanski Petrovac spada među mlađa gradska naselja u Krajini. Grad u Petrovcu sagrađen je za vrijeme sultana Ahmeda III. Iza Karlovačkog mira (1699. godine) Lika i Dalmacija, koje su do tada bile u sastavu velikog Osmanskog carstva, potpadaju pod vlast Austrije, odnosno Mletačke Republike, a bosnjačko muslimansko stanovništvo se povlači iz tih oblasti i naseljava područja Kulen-Vakufa, Bjelaja,Bihaća, Cazina i područje sadašnjeg Bosanskog Petrovca, gdje osnivaju grad. U gradu je bila jedna tabija i jedna kula na više katova, a spadala je među najviše u području Krajine.
Petrovački grad je dočekao u dobrom stanju okupaciju Austro-Ugarske 1878. godine. Vjerovatno je porušen 1905. godine prilikom provođenja regulacionog plana, koji je izgradila austro-ugarska vlast. U vrijeme osmanske dominacije bio je sjedište Petrovačke kapetanije. Za vrijeme Drugog svjetskog rata u Bosanskom Petrovcu je održan Prvi kongres AFŽ i Prvi kongres ljekara partizana.
